O instytucji

     Środowiskowy Dom Samopomocy w Wolicy został utworzony decyzją Wojewody Podkarpackiego z dniem 1 listopada 2006 r. Jest placówką pobytu dziennego, przebywają w nim osoby we wszystkie dni tygodnia, oprócz sobót i niedziel oraz dni ustawowo wolnych od pracy.       

    Jest zorganizowany i finansowany przez Gminę Bukowsko, jako zadanie zlecone przez administrację rządową z zakresu pomocy społecznej. Posiada 32 miejsca dotowane. Wojewoda Podkarpacki zapewnia środki na bieżące koszty utrzymania domu umożliwiające jego prawidłowe funkcjonowanie, według ustalonych corocznie kwot w ramach budżetu wojewody, zgodnie z kalkulacją w przeliczeniu na jednego uczestnika domu. 

      Środowiskowy Dom Samopomocy przeznaczony jest dla osób przewlekle chorych psychicznie lub  niepełnosprawnych intelektualnie, a także dla osób z lekkim upośledzeniem, kiedy oprócz niepełnosprawności intelektualnej występują inne sprzężone zaburzenia. Kandydaci do ŚDS mają poważne trudności w życiu codziennym i wymagają pomocy oraz opieki niezbędnej do życia w środowisku rodzinnym i lub społecznym, której ani same te osoby ani ich rodziny nie mogą zapewnić przy wykorzystaniu własnych środków, możliwości i uprawnień. Jednocześnie, osoby takie wymagają wsparcia i postępowania rehabilitacyjnego.

      Dom w Wolicy jest placówką przeznaczoną dla osób  zamieszkałych w szczególności na terenie Gminy Bukowsko. Ośrodek zapewnia uczestnikom dowóz codziennie na zajęcia. Działalność terapeutyczna prowadzona jest w oparciu o kilka pracowni. Są to: pracownia stolarsko-witrażowa, plastyczna, kulinarna, komputerowa, rękodzieła artystycznego, sala gimnastyczna. Uczestnicy maja zapewnioną opiekę pielęgniarską, pomoc psychologiczną, bezpłatny posiłek przygotowany w ramach treningu kulinarnego. Mogą swobodnie korzystać ze wszystkich urządzeń znajdujących się ośrodku, w szczególności z łazienek, pralni.

       Istotnym elementem terapii w tym domu jest rozwijanie form kulturalnych. Chodzi tutaj głównie o udział w różnego rodzaju imprezach kulturalnych organizowanych na miejscu w ośrodku lub na zaproszenie innych środowiskowych domów z terenu województwa. Są  to przede wszystkim plenery plastyczne, jasełka, zabawy integracyjne takie jak andrzejki, zabawy karnawałowe. Również uczestnicy korzystają z wycieczek krajobrazowych, a także zwiedzają zabytki kultury, dzieła sztuki w muzeach.

       Dom jest miejscem przyjaznym dla wszystkich uczestników,  każdy może znaleźć zajęcie w którejś  z pracowni, gdzie spędza czas w sposób pożyteczny i twórczy. Efektem tego są prace uczestników W domu powstają prace plastyczne (w różnych technikach), witraże, mozaiki,  prace stolarskie, ceramika. W środowiskowym domu staramy się stworzyć odpowiednią atmosferę pełną zrozumienia i życzliwości z nastawieniem na samopomoc.

      Praca terapeutyczna opiera się także na ważnym aspekcie jakim są wspólne, wycieczki turystyczno-krajoznawcze (krajowe i zgraniczne), imprezy integracyjne, wyjazdy do muzeów, wspólne świętowanie, zawody sportowe, turnus rehabilitacyjny.

       Działalność Środowiskowego Domu Samopomocy ma za zadanie usprawnienie psychiczne jak i fizyczne uczestników. Usprawnienie psychiczne ma na celu przywrócenie danej osobie zdolności nawiązywania kontaktów oraz umiejętności współżycia z innymi ludźmi i dostosowanie się do środowiska, w którym obecnie przebywa. Pomaga temu odpowiednio dobrana terapia przez sztukę - działa uspakajająco i kieruje uwagę na wykonywaną pracę twórczą. Pozwala zapomnieć o przykrych sprawach i zapomnieć o chorobie. Natomiast usprawnienie fizyczne polega na odpowiednim doborze zajęć terapeutycznych w połączeniu z rehabilitacją leczniczą, aby umożliwić zachowanie sprawności fizycznej. W terapii sztuką, w terapii twórczością usprawnianie psychiczne i fizyczne nawzajem się przeplatają. Pacjenci uczestnicząc np. w zajęciach plastycznych odprężają się i ćwiczą sprawność manualną rąk, zajęcia muzyczne poprawiają nastrój, a w połączeniu z tańcem usprawniają fizycznie.

      Środowiskowy Dom Samopomocy w wielu przypadkach odmienia życie chorych psychicznie, staje się dla nich miejscem nie tylko w którym mogą spędzić twórczo czas, ale pozwala im na poznanie świata, kultury, sztuki, przez co uspołecznia ich, resocjalizuje, przywraca społeczeństwu jako pełnoprawnych obywateli. Najważniejszym jednak wynikiem działalności  tego rodzaju instytucji jest to, że kilkakrotnie zmniejsza ryzyko nawrotu choroby, pod warunkiem leczenia i stałego przyjmowania leków psychotropowych. Dla wielu podopiecznych ŚDS staje się drugim domem.